“Biz Altın Top kazanan sporcular yetiştiririz, başkalarıysa onlar için
para öder” demişti geçenlerde Barcelona başkanı Laporta...
Barcelona’nın yıldız oyuncu üretimine sonsuz saygı duymakla birlikte,
Real Madrid’in Ronaldo/Kaka gibi transferler için büyük paralar harcama
yönteminden de alaycı bir üslupla söz etmek kolay değil sanki... Hatta
Real Madrid’in bu transferler için tam anlamıyla “büyük paralar
harcadığını” söylemek bile iddialı olur.
Evet Barcelona’nın, Manchester United’ın son dönemde sportif başarıları
Real Madrid’in çok üstünde... Ama onların aldığı bu iyi neticeler bile,
Real Madrid’in 4 yıldır üst üste Deloitte Futbol Para Ligi’nde tepede
olmasına engel olamıyor. Madrid ekibi, 2008 sonu itibariyle yıllık
gelirlerini 366 milyon euroya (yani en yakın rakibinin 41 milyon
fazlasına) ulaştırmış durumda... Bu rakam, Madrid ekibinin 5 senede 3
Ş.Ligi şampiyonluğu kazandığı 2002 döneminin yaklaşık iki katı...
2008’deki yüzde 4’lük gelir artışı, söz konusu dönemin en büyük
sıçraması... Yani Real’in, Barcelona’nın, Manchester’ın sportif
başarılarıyla gelirleri tam anlamıyla paralel hareket ediyor demek
mümkün değil...
* * *
Real Madrid’in sahada kaybederken, kasada kazanmak için kullandığı
yöntemler içinde tabii ki yadsınamayacak “marka değeri” avantajı ilk
sırada... Futbolun en güçlü markasına sahipler, hatta “sporun en
kuvvetlisi” yarışmasında da favoriler arasındalar. Bu da onlara para
ile birlikte prestijli şirketlerle çalışma lüksünü de getiriyor.
Kulübün sponsorları arasında Adidas, Bwin, Coca-Cola ve Audi gibi dünya
devlerinin olması tesadüf değil... (Sadece Adidas’tan 2007 yılında
yapılan anlaşmayla kazanılan imaj hakları geliri 762 milyon euro)
Lokal avantajlar
Evet, lokal avantajları da var, kulübün sahibinin (Avrupa’daki birçok
büyük kulübün aksine) binlerce Real Madrid taraftarı olması, yönetim
kuruluna hareket kabiliyeti kazandırıyor. Kulübün sahibi taraftarlar,
stada da gelmeyi ihmal etmiyorlar: Avrupa’nın en büyük üçüncü
stadyumuna sahip Real Madrid’in yıllık maç günü gelirleri 101 milyon
euro düzeyinde. 80 bin 354 koltuklu Bernabeu, tüm sezonu tam
kapasiteyle geçiriyor.
Yayın sözleşmelerinde de yerel avantajları var: 1997’den beri tv
haklarını bireysel olarak pazarlayabiliyorlar. Mediapro’nun 7 yıl için
Real Madrid’e ödediği 1,1 milyar euro, olağan üstü bir rakam... Madrid
ekibinin televizyondan kazandığı yıllık yaklaşık 157 milyon euro,
Manchester United’ın neredeyse iki katı...
İspanya’da mücadele ediyor olmalarının bir diğer artısı da, yabancı
oyunculara ilk 5 yıl için tanınan yüzde 23-25 civarındaki vergi
oranı... Bu oran, rakip liglerde yüzde 40’larda seyrediyor.
Global tavır
Tabii bütün bu ön avantajların yanı sıra, Real Madrid’i rakiplerinin
bir adım önüne çıkartan bir global pazarlama dehası olduğunu da
belirtmek gerek. 2003’te Beckham transferiyle markalarını Doğu Asya ve
Hint pazarına açtılar. Nigel Currie’nin deyimiyle, transferde sadece en
iyi oyuncuları değil, en pazarlanabilir oyuncuları da takımlarına katma
yöntemini benimsediler. Oradaki sporseverlerin kulüplerden çok yıldız
oyunculara rağbet gösterdiğini öngördüler ve önümüzdeki 3-5 yıl içinde
çok büyük rakamlara ulaşması beklenen “okyanus ötesi televizyon
gelirleri” konusunda da öncü adımlar attılar.
Post-Beckham dönemi
Deloitte’ın övgülerle dolu “Real Madrid 2008” değerlendirmesinin son
cümleleriyse enteresan: “Evet, Real Madrid’i muhtemelen gelecek yıl da
bu listenin tepesinde göreceğiz. Ama Beckham sonrası dönemi nasıl idare
edeceklerini de çok merak ediyoruz”
Galiba, Perez’in Ronaldo transferi de, Deloitte raporundaki
“Post-Beckham” sorusuna bir cevap niteliğinde... Dünyanın en
“pazarlanabilir” oyuncusunu Madrid’e getirdiler; üstelik 75 bin kişilik
Maradona-Napoli buluşmasını kıskandıran bir kalabalığın Ronaldo’ya hoş
geldin demek için Bernabeu’ya gelmesine bakılırsa, hiç de fena bir
oyuncu transfer etmediler!
Evet Ronaldo Madrid’e bedavaya gelmedi, yıllık 13 milyon euro gibi
olağan üstü bir para alacak, ama şaşırtıcı olan şu: “Belki de o kadar
parayı da Real Madrid’e verecek!” ... Çünkü sözleşmeye göre Ronaldo’nun
bugünden sonra yapacağı bütün reklam/sponsorluk anlaşmalarının yarısı
Real’in kasasına girecek. Bu adamın 2009 yılı imaj gelirlerinin 25
milyon euroyu bulabileceği söyleniyor. Nike ve Banco Espiritu gibi
firmalarla imzaladığı geçmiş sözleşmelerin parası hâlâ tamamen
Ronaldo’nun. Ama bundan sonra kazanacaklarının da 13 milyon euronun
altında olacağını kimse iddia edemiyor.
Bir futbolcuya yıllık 13 milyon euro vereceksiniz. Onun da size o
civarda bir parayı geri verme potansiyeli var. Herhalde dünyada bundan
ucuz bir oyuncu yoktur! Üstelik de sizi Mayıs’ta Madrid’de oynanacak
Şampiyonlar Ligi finaline de çıkarabilecek bir oyuncu bu... Belki
Xavi’yi yetiştiremediler, ama Laporta kusura bakmasın, Ronaldo’yu almak
da hiç küçümsenecek bir iş değil doğrusu...
Uğur Meleke
para öder” demişti geçenlerde Barcelona başkanı Laporta...
Barcelona’nın yıldız oyuncu üretimine sonsuz saygı duymakla birlikte,
Real Madrid’in Ronaldo/Kaka gibi transferler için büyük paralar harcama
yönteminden de alaycı bir üslupla söz etmek kolay değil sanki... Hatta
Real Madrid’in bu transferler için tam anlamıyla “büyük paralar
harcadığını” söylemek bile iddialı olur.
Evet Barcelona’nın, Manchester United’ın son dönemde sportif başarıları
Real Madrid’in çok üstünde... Ama onların aldığı bu iyi neticeler bile,
Real Madrid’in 4 yıldır üst üste Deloitte Futbol Para Ligi’nde tepede
olmasına engel olamıyor. Madrid ekibi, 2008 sonu itibariyle yıllık
gelirlerini 366 milyon euroya (yani en yakın rakibinin 41 milyon
fazlasına) ulaştırmış durumda... Bu rakam, Madrid ekibinin 5 senede 3
Ş.Ligi şampiyonluğu kazandığı 2002 döneminin yaklaşık iki katı...
2008’deki yüzde 4’lük gelir artışı, söz konusu dönemin en büyük
sıçraması... Yani Real’in, Barcelona’nın, Manchester’ın sportif
başarılarıyla gelirleri tam anlamıyla paralel hareket ediyor demek
mümkün değil...
* * *
Real Madrid’in sahada kaybederken, kasada kazanmak için kullandığı
yöntemler içinde tabii ki yadsınamayacak “marka değeri” avantajı ilk
sırada... Futbolun en güçlü markasına sahipler, hatta “sporun en
kuvvetlisi” yarışmasında da favoriler arasındalar. Bu da onlara para
ile birlikte prestijli şirketlerle çalışma lüksünü de getiriyor.
Kulübün sponsorları arasında Adidas, Bwin, Coca-Cola ve Audi gibi dünya
devlerinin olması tesadüf değil... (Sadece Adidas’tan 2007 yılında
yapılan anlaşmayla kazanılan imaj hakları geliri 762 milyon euro)
Lokal avantajlar
Evet, lokal avantajları da var, kulübün sahibinin (Avrupa’daki birçok
büyük kulübün aksine) binlerce Real Madrid taraftarı olması, yönetim
kuruluna hareket kabiliyeti kazandırıyor. Kulübün sahibi taraftarlar,
stada da gelmeyi ihmal etmiyorlar: Avrupa’nın en büyük üçüncü
stadyumuna sahip Real Madrid’in yıllık maç günü gelirleri 101 milyon
euro düzeyinde. 80 bin 354 koltuklu Bernabeu, tüm sezonu tam
kapasiteyle geçiriyor.
Yayın sözleşmelerinde de yerel avantajları var: 1997’den beri tv
haklarını bireysel olarak pazarlayabiliyorlar. Mediapro’nun 7 yıl için
Real Madrid’e ödediği 1,1 milyar euro, olağan üstü bir rakam... Madrid
ekibinin televizyondan kazandığı yıllık yaklaşık 157 milyon euro,
Manchester United’ın neredeyse iki katı...
İspanya’da mücadele ediyor olmalarının bir diğer artısı da, yabancı
oyunculara ilk 5 yıl için tanınan yüzde 23-25 civarındaki vergi
oranı... Bu oran, rakip liglerde yüzde 40’larda seyrediyor.
Global tavır
Tabii bütün bu ön avantajların yanı sıra, Real Madrid’i rakiplerinin
bir adım önüne çıkartan bir global pazarlama dehası olduğunu da
belirtmek gerek. 2003’te Beckham transferiyle markalarını Doğu Asya ve
Hint pazarına açtılar. Nigel Currie’nin deyimiyle, transferde sadece en
iyi oyuncuları değil, en pazarlanabilir oyuncuları da takımlarına katma
yöntemini benimsediler. Oradaki sporseverlerin kulüplerden çok yıldız
oyunculara rağbet gösterdiğini öngördüler ve önümüzdeki 3-5 yıl içinde
çok büyük rakamlara ulaşması beklenen “okyanus ötesi televizyon
gelirleri” konusunda da öncü adımlar attılar.
Post-Beckham dönemi
Deloitte’ın övgülerle dolu “Real Madrid 2008” değerlendirmesinin son
cümleleriyse enteresan: “Evet, Real Madrid’i muhtemelen gelecek yıl da
bu listenin tepesinde göreceğiz. Ama Beckham sonrası dönemi nasıl idare
edeceklerini de çok merak ediyoruz”
Galiba, Perez’in Ronaldo transferi de, Deloitte raporundaki
“Post-Beckham” sorusuna bir cevap niteliğinde... Dünyanın en
“pazarlanabilir” oyuncusunu Madrid’e getirdiler; üstelik 75 bin kişilik
Maradona-Napoli buluşmasını kıskandıran bir kalabalığın Ronaldo’ya hoş
geldin demek için Bernabeu’ya gelmesine bakılırsa, hiç de fena bir
oyuncu transfer etmediler!
Evet Ronaldo Madrid’e bedavaya gelmedi, yıllık 13 milyon euro gibi
olağan üstü bir para alacak, ama şaşırtıcı olan şu: “Belki de o kadar
parayı da Real Madrid’e verecek!” ... Çünkü sözleşmeye göre Ronaldo’nun
bugünden sonra yapacağı bütün reklam/sponsorluk anlaşmalarının yarısı
Real’in kasasına girecek. Bu adamın 2009 yılı imaj gelirlerinin 25
milyon euroyu bulabileceği söyleniyor. Nike ve Banco Espiritu gibi
firmalarla imzaladığı geçmiş sözleşmelerin parası hâlâ tamamen
Ronaldo’nun. Ama bundan sonra kazanacaklarının da 13 milyon euronun
altında olacağını kimse iddia edemiyor.
Bir futbolcuya yıllık 13 milyon euro vereceksiniz. Onun da size o
civarda bir parayı geri verme potansiyeli var. Herhalde dünyada bundan
ucuz bir oyuncu yoktur! Üstelik de sizi Mayıs’ta Madrid’de oynanacak
Şampiyonlar Ligi finaline de çıkarabilecek bir oyuncu bu... Belki
Xavi’yi yetiştiremediler, ama Laporta kusura bakmasın, Ronaldo’yu almak
da hiç küçümsenecek bir iş değil doğrusu...
Uğur Meleke
